கே) நம்முடைய மன நிலை, உணர்ச்சி நிலை, மன ஆரோக்கியம் இவற்றுக்கும், நாம் சாப்பிடும் உணவுக்கும் தொடர்பு இருக்கிறதா? பொதுவாக, நமது மனம் மற்றும் உடல் இவற்றுக்கு இடையில் என்ன தொடர்பு இருக்கிறது?

சத்குரு: மனதையும், உடலையும் இரண்டு வெவ்வேறு விஷயங்களாக யோக முறை கருதுவதில்லை. பொதுவாக மனம் என்று நாம் குறிப்பிடுவது, ஒரு குறிப்பிட்ட அளவு ஞாபகம் மற்றும் புத்திசாலித்தனம்தான். உங்கள் மூளை என்பது உங்களுடைய உடலின் ஒரு பகுதி. மூளையானது எண்ணப்போக்கைக் கையாளும் காரணத்தால், பொதுவாக மக்கள் மூளைதான் எல்லாமாக இருக்கிறது என்று நினைக்கின்றனர். ஆனால் மூளைக்கும், எஞ்சிய உடலுக்கும் இடையில் பார்த்தால், எதற்கு அதிகமான ஞாபகமும் புத்திசாலித்தனமும் இருக்கிறது? 

நீங்கள் கவனமாகப் பார்த்தால், உங்களது உடலின் ஞாபகம் இலட்சக்கணக்கான வருடங்கள் பின்னோக்கிச் செல்கிறது. உங்களுடைய முப்பாட்டன்கள் எப்படி இருந்தனர் என்பதை அது தெளிவாக நினைவில் வைத்திருக்கிறது. அந்த அளவுக்கான ஞாபகம் மனதிற்கு இல்லை. 

புத்திசாலித்தனம் என்று வரும்போதும், மரபணுவின் ஒரே ஒரு செல்லில் என்ன நிகழ்கிறது என்பதைக்கூட, உங்களுடைய ஒட்டுமொத்த மூளையும் புரிந்துகொள்ள முடியாத அளவுக்கு, அது அவ்வளவு சிக்கலாக இருக்கிறது. யோக முறையில், உடலெங்கும் ஓடுகின்ற புத்திசாலித்தனம் மற்றும் ஞாபகமாக பரு உடல் என்பதும் மனோ உடல் என்பதும் இருக்கிறது.

புத்திசாலித்தனம் என்று வரும்போதும், மரபணுவின் ஒரே ஒரு செல்லில் என்ன நிகழ்கிறது என்பதைக்கூட, உங்களுடைய ஒட்டுமொத்த மூளையும் புரிந்துகொள்ள முடியாத அளவுக்கு, அது அவ்வளவு சிக்கலாக இருக்கிறது.

மேற்கு நாடுகளில் அதிக எண்ணிக்கையிலான மக்கள், தங்கள் வாழ்வின் ஏதோ ஒரு கட்டத்தில் மன அழுத்தம் குறைக்கும் மாத்திரைகளை எடுத்துக்கொள்கின்றனர். நாம் சாப்பிடும் உணவின் இயல்பு மனதின் மீது பெரும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறது. ஒரு சராசரி அமெரிக்கர், ஒவ்வொரு வருடமும் சுமார் 90 கிலோ மாமிசம் சாப்பிடுவதாகக் கூறப்படுகிறது. அதை 22 கிலோக்களாகக் குறைத்துவிட்டால், 75% மக்களுக்கு அதற்குப்பிறகு மன அழுத்த நோய்க்கான மருந்து தேவைப்படாது என்றே நான் கூறுவேன்.

நீங்கள் பாலைவனத்திலோ அல்லது காட்டிலோ இருக்க நேர்ந்தால், மாமிசமானது பிழைத்திருப்பதற்கான ஒரு நல்ல உணவு. நீங்கள் எங்காவது வழிதவறிவிட்டால், ஒரு துண்டு மாமிசம் உங்களைப் பிழைத்திருக்கச் செய்யும், ஏனென்றால் அது திடமான ஊட்டமளிக்கிறது. ஆனால் மற்ற உணவு வகைகள் இருக்கும்போது, அது தினசரி உணவாக இருக்கக்கூடாது.

இதனை நாம் பல வழிகளில் பார்க்க முடியும். இதன் ஒரு அம்சம் என்னவென்றால், நீங்கள் எவ்வளவு தந்திரமாகவும், அறிவியல்பூர்வமாகவும் அதைச் செய்தாலும், தாம் கொல்லப்படப் போகிறோம் என்பதை கடைசி சில கணங்களில் அறிந்துகொள்வதற்கான புத்திசாலித்தனம் விலங்குகளுக்கு உண்டு. சில விதமான உணர்ச்சிகளை வெளிப்படுத்தக்கூடிய திறன் கொண்ட எந்த ஒரு விலங்கும், அது கொல்லப்படப் போகும்போது எப்போதும் அதை கிரகித்துவிடுகிறது. 

இந்த நாளின் முடிவில், நீங்கள் வெட்டப்படப் போகிறீர்கள் என்பது உங்களுக்குத் தெரியவருகிறது என்று வைத்துக்கொள்வோம். அப்போது நீங்கள் அனுபவிக்கவிருக்கும் போராட்டம் மற்றும் உங்களுக்குள் வெடித்துக் கிளம்பும் இரசாயன எதிர்வினைகளை கற்பனை செய்து பாருங்கள். அதில் குறைந்தபட்சம் சிறிதளவாவது ஒரு விலங்கு அனுபவிக்கிறது. 

நீங்கள் ஒரு விலங்கைக் கொல்லும்போது, எதிர்மறை அமிலங்களும், மற்ற இரசாயனங்களும் அந்த மாமிசத்தில் இருக்கிறது என்பது இதன் பொருள். அந்த மாமிசத்தை நீங்கள் சாப்பிடும்போது, அது உங்களுக்குள் தேவையற்ற உளவியல் மாறுபாடுகளின் நிலையை உருவாக்குகிறது.

உளவியல்ரீதியான நோய்களுக்கு ஆளாகியுள்ள பெரும்பாலானவர்களுக்கு, நோய்க்கான மூலக் காரணம் மனதில் இல்லை, அது பழக்கத்தினால் வளர்த்தெடுக்கப்பட்டுள்ளது. நமது சமூகத்தின் அடிப்படையான கட்டமைப்புக்குள் எப்படியோ அதை நாம் வளர்த்தெடுக்கிறோம். இதைத் தவிர, வேறு எதனாலும் அவ்வளவு பெரும் மக்கள் சதவிகிதத்தினர் உளவியல்ரீதியாக நோய்வாய்ப்பட முடியாது.

மன அழுத்த நோய்க்கான மருந்து எடுக்கும் மக்களுக்கு நீங்கள் தாவர உணவு வழங்கினால், சுமார் மூன்று மாத காலங்களில், அவர்களில் பலருக்கு அதற்குமேல் மருந்து தேவைப்படாது. ஈஷா யோக மையத்துக்கு வந்திருந்த பல மக்களிடம் இதை நாங்கள் பார்த்திருக்கிறோம்.

சரியானவைகளைத் தேர்வு செய்வது:

அமெரிக்காவில் காணப்படும் புகைத்தலுக்கு எதிரான பிரச்சாரத்தைப்போல, உணவுக்காக ஒரு திறன்மிகுந்த பிரச்சாரம் நமக்குத் தேவை என்று நான் என்ணுகிறேன். எழுபதுகளில், அமெரிக்காவில் எந்தப் பொது இடத்திலும் புகை மண்டலத்துக்கு இடையில்தான் நீங்கள் நடந்து செல்லவேண்டியிருந்தது. 

அப்போதுதான் அவர்கள் காற்றைச் சுத்தப்படுத்திய ஒரு வெற்றிகரமான பிரச்சாரத்தை செயல்படுத்தினார்கள். இன்றைக்கு, புகைப்படலம் குறுக்கிடாமல் ஒரு ரெஸ்டாரண்டுக்குள் நீங்கள் செல்லமுடியும். ஆனாலும், அருந்துகின்ற பானத்தில் கரியமிலவாயு இருக்கத்தான் செய்கிறது! 

ஒரு காலத்தில் நிறைய பேருக்கு புகைப்பது தேவையாக மட்டுமில்லாமல், அது ஒரு நாகரீகமாக இருந்தது. அடுத்தவரின் முகத்தில் புகை விடுவது சரியான விஷயமாக இருந்தது. சரியான முறையிலான பிரச்சாரத்தினால், ஒரு தலைமுறை காலத்திற்குள், இந்தச் சூழ்நிலை முற்றிலுமாக மாறியுள்ளது. அதைப் போன்றதொரு வெற்றிகரமான பிரச்சாரம், நாம் என்ன சாப்பிடுவது மற்றும் என்ன அருந்துவது என்பதற்கும் தேவைப்படுகிறது.